IJsland – Vrijdag 27 mei 2016

27 mei 2016 – vrijdag.

Koffers
We staan op tijd achter de Domkirkjan, de opstapplaats voor toeristen die waar dan ook naar toe gaan. We logeren vlakbij, dus voor ons is dat niet veel moeite. Wel moeten we onze koffers meeslepen. Ook met wieltjes blijven het onhandige dingen. (foto’s: guesthouse Skolarbrue, het stond schuin achter de Domkirkjan)

Terminal
Vandaag kunnen we de camper ophalen maar daarvoor moeten we terug naar het vliegveld. Echter het busje laat langer op zich wachten dan afgesproken. Een telefoontje, met dank aan de baliemedewerkers van hotel Borg, leert dat het busje pech heeft. Het is half tien als we richting bus-terminal vertrekken. Deze terminal is de verzamel- en overstapplaats van en voor toeristen in een grote bus. Helaas moeten we hier weer een uur wachten voordat er een bus naar Kevlavik gaat. Balen, maar we weten in ieder geval onze  aankomsttijd op het vliegveld. Een Japans meisje vraagt me naar een ATM. Het duurt even voordat ik me herinner dat deze afkorting boven pinautomaten staat, maar dan kan ik haar naar buiten verwijzen. Daar heb ik er eentje gezien. Soms herinner je je van die kleine zaken.

Reserveringsperikelen
Ik bel MacRent om te vertellen hoe laat we op het vliegveld aankomen. De medewerker zoekt in zijn computer naar onze gegevens, maar ik krijg te horen dat hij ons niet in zijn systeem kan vinden. Ik geef op zijn verzoek onze gegevens en reserveringsnummer door, vertel hem dat we vlak voor ons vertrek naar IJsland nog e-mailcontact hebben gehad, maar dat helpt al met al ook niet veel. De man belooft me terug te bellen en enkele minuten later krijg ik een telefoontje. Hij heeft ons in zijn registratie teruggevonden. Oorzaak: normaal wordt een camper voor pakweg een week of iets korter gehuurd. Wij hebben voor echter voor 12 dagen gereserveerd en daar was het administratie-computersysteem bij MacRent niet helemaal op berekend. We spreken af dat hij ons van het vliegveld komt halen. Als we wachten in de hal bij de lunchroom vindt hij ons wel.

MacRent
Dan verloopt alles verder op rolletjes. De busrit gaat door het inmiddels voor ons bekende lavalandschap. Het vliegveld ligt er enigszins verscholen in. De parkeerplaatsen zijn aardig bezet, maar erg druk is het niet. We begeven ons met bagage naar de afgesproken plek in de aankomsthal en het duurt niet lang of een corpulente dertiger komt aangewandeld met onze naam op een naambordje. We stellen ons voor en hij brengt ons naar een camper, waarmee hij ons komt afhalen. Het is ook het voertuig waarin en waarmee we de rest van onze vakantie zullen doorbrengen. Het camperverhuurbedrijf is vrij dichtbij het vliegveld. Onderweg krijgen we te horen dat er een tachtigtal campers in verhuur zijn en dat er vier vergelijkbare bedrijven in IJsland zijn. In de hal van MacRent krijgen we uitleg over het gebruik van de camper, maar eerst moet de administratie op orde worden gebracht en het borggeld betaald.

Creditcard
Een creditcard is een mooi ding maar het moet wel werken. Nee dus. Onze bankpassen worden ook niet geaccepteerd en er zit niks anders op dan te bellen met de ANWB. Blijkt het saldo van de card net niet voldoende meer te zijn. Ik had het saldo beter in de gaten moeten houden. Tja… eigen schuld. We hebben de creditcard inderdaad in Reykjavik een keer gebruikt en niet meer op de afschrijving gelet. Ik maak geld over en dan is de zaak geregeld.

Uitleg
Een IJslandse neemt ons mee naar de camper en vertelt ons uitvoerig wat er mag en kan, hoe alles werkt en wat we beter wel en niet kunnen doen.
Zeer sterke wind? Waarschuwingsborden langs de wegen in de gaten houden en eventueel niet rijden. Er komt bovendien wel een windwaarschuwing op de mobiele telefoon.
Sterke wind op een camping? De bus met de kop in de wind zetten. Niet met de camper op de f-wegen in het binnenland rijden want dan ben je niet verzekerd. Afgezien daarvan, de f-wegen zijn alleen goed te berijden met een 4-wheeldriver, mochten de wegen al open zijn. Sommige zijn nog steeds gesloten. Bovendien, de camper heeft alleen voorwielaandrijving.
Cruisecontrol? Handig, maar ik hoef het niet. Ik hou tijdens het rijden liever zelf controle over gaspedaal en camper.
O ja, achteruit rijden? Prima, altijd één persoon moet naar buiten om aanwijzingen te geven. Je kunt inderdaad niet dwars door de camper kijken. De achterwand heeft geen ramen.

Vertrek
Om half vier in de middag vertrekken we. We doen op aanraden van de corpulente dertiger (ik weet zijn naam niet meer) eerst nog wat boodschappen bij Bonus, een grote supermarkt, en gaan dan terug richting Kevlavik en vrijwel meteen weg nr. 44 op naar Reykjanes. Kilometers en kilometers lavaveld, voor ons uit en links en rechts. Een grauw, ontoegankelijk land. Geen huis en boom te bekennen.

Bij de Brug van de Continenten stoppen we op de parkeerplaats, maar het is zo koud en guur dat we maar liever binnen blijven. Voor het eerst voelen we aan de camper hoe krachtig de wind is. Ik maak snel een paar foto’s en dan gaan we verder.

 

Camping
Via weg 425 rijden we naar Grindavik, niet veel meer dan een nederzetting waar men het moet hebben van de visvangst. Dan gaan we langs weg 427 naar þorlakshofn. Daar eten we bij een benzinepompstation. We hebben geen andere eetgelegenheid gezien, maar als we aan een tafel zijn gaan zitten, zien we dat veel mensen bestellingen komen afhalen.
De camping vinden we bij het sportcomplex, voetbalveld-zwembad-sporthal, alles bij elkaar. We melden ons, kopen een campingcard, kunnen gaan staan waar we willen, douchen kan in het sportcompex. Ik zet de camper met de kop in de wind want het waait stevig. Soms regent het en het is koud. Uitzicht: vanuit de camper kijken we over een aarden wal naar een kerkje en een kerkhof met een groot kruis er op. Deze is ’s avonds verlicht.