Rob van Reijn overleden…

Rob van Reijn overleden                                                                       15 november 2015

Opgegroeid in een omgeving waarin concertzaal en schouwburg onbekend en de bioscoop verboden terrein was, bestond tot pakweg mijn zestiende levensjaar het culturele leven veelal uit een gang naar het verenigingsgebouw achter de Ned. Hervormde kerk om er een uitvoering van de plaatselijke toneelvereniging of om een concert van de muziekvereniging (zelf jarenlang lid van geweest) bij te wonen. Om een avondvullend programma te hebben werden beide activiteiten soms ook nog gecombineerd. Goede avonden waren het. Avonden waar mensen het beste gaven van wat ze te bieden hadden, soms boven zichzelf uitstijgend. Met saamhorigheid en levensvreugde een gemeenschap leefbaar houdend.

In mijn beginjaren op de Kweekschool, zo heette de onderwijzersopleiding toen, gingen we als kwekelingen onder het toeziend oog van de directeur op een ochtend met meerdere klassen tegelijk naar de aula van de Rijks-HBS in Emmen.
Rob van ReijnPantomimespeler Rob van Reijn, een kleine man met een hazenlip, trad op. Later las ik ergens dat hij daardoor wat moeilijk sprak en daarom pantomime is gaan doen, want dan hoefde hij niet te praten.
Tijdens de voorstelling hebben we geen woord van hem gehoord.
Het was ook niet nodig. Je bleef kijken.
Met beweging, stilte, en suggestie voerde hij mij en veel van mijn klasgenoten binnen in een ons onbekende wereld.

Zondagmorgen op 15 november is hij op 86-jarige leeftijd overleden. Herinnering geworden. Ik herinner mij hem als de dag van gisteren.